Anne-Oğul İlişkisi ve Evlilik Hayatı

Pek çok kadın, özellikle evlilik kararı almış olan kadınlar, ilişkilerinde problem çıkacak düşüncesiyle, anneleriyle iletişimi iyi olan erkekleri eş olarak kendilerine seçmek istemiyorlar, bu tip erkekleri “anneye düşkün, “anneci” veya “ana kuzusu” olarak nitelendiriyorlar. Bu nedenle eş adayı olarak annesiyle iletişimi kopuk olan erkekleri tercih ediyorlar. Fakat bilinenin aksine anneye çok bağımlı olmak kadar anneden çok kopuk olmakta evliliklerde sorun yaratabiliyor.

ANNENİN GÖLGESİNDE BİR HAYAT SÜRMEK…

Halk dilinde anneye düşkün, anneci ve ana kuzusu, psikoloji dilinde iserahim kokan erkekler yani annesine “bağımlı” erkekler olarak bilinen durum, erkeklerin anneleriyle olan ilişkilerinin “sorunlu” olduğu anlamına geliyor. Bu tür erkekler eşleri ve anneleri arasındaki rolü doğru belirleyemiyorlar. Diğer bir değişle, annenin oğlunun büyüdüğünü kabul etmeyerek onu sürekli kontrol etmek istemesi ve erkeğin de bu kontrol mekanizması içine hapsolması durumu söz konusu olabiliyor ve sonuç olarak, bu iki birey zamanla birbirine “bağımlı” bir hale geliyor. Bu tip erkekler için anneleri her zaman için ilk sırada oluyor ve başka bir kadının onun yerini alması söz konusu bile olamıyor. Çünkü her erkeğin gönlünde bir kadına yer oluyor. Ayrıca, annelerinin onayı olmadan karar vermekte zorlanan bu erkeklerle kurulan evlilikler, sık yapılan tartışmalar ve cinsel ilişki sorunları nedeniyle mutsuzluğa, aldatmalara ve evlilik içi çatışmalara davetiye çıkartıyor. Gelin-kaynana çatışması da daha sık yaşanıyor.

ANNE BAKIM VE SEVGİ VERENDİR…

Erkek çocuklarının hayatlarındaki ilk kadın ve öğretici kişi, “bakım ve sevgi veren kişi” anne oluyor. Bu nedenle anne-oğul arasındaki ilişki çok özel… Erkekler hayatı ve insanları, özellikle de kadınları sevmeyi annelerinden öğreniyorlar. Diğer bir değişle, annelerin erkeklerin gelecekteki ilişkilerinde belirleyici bir rolü oluyor. Bu nedenle annelerin vakti geldiğinde kıskançlık göstermeden oğullarının kendilerinden ayrılmalarına, özerk ve bağımsız davranışlar sergilemelerine müsaade etmeleri ve desteklemeleri gerekiyor. Özerk ve bağımsız olmayı başaran erkekler annelerine “bağlı” oluyorlar ama“bağımlı” olmuyorlar. Annesiyle arasında iletişim sorunu olan bir erkek çocuğunun gelecekteki eşiyle de arasında iletişim sorunu yaşanması kaçınılmaz olabiliyor. Aksine, çocukluğunda annesiyle sağlıklı ve dengeli ilişkiler kuran, iletişimini doğru tutan ve gelecekte anne-oğul ve eş üçlüsünün sınırlarını doğru bir şekilde çizebilen bir erkek evliliğinde daha başarılı olabiliyor. Bu nedenle, annesiyle iletişimi sağlıklı olan bir erkek, çok küçük yaşlardan beri kadınları annesinin dünyasından gördüğü için iyi bir arkadaş, eş ve baba olabiliyor.

YETİŞKİN-YETİŞKİNE İLİŞKİ KURMAK…

Bağlı ya da bağımlı olarak nitelendirilen erkekler sanıldığı gibi aynı karakteristik özellikleri göstermiyorlar. Bu nedenle, sıfatları “bağlı erkek” ve “bağımlı erkek” olarak ayırmak daha doğru oluyor. Ayrıca her insan“ebeveyn”, “yetişkin” ve “çocuk” olmak üzere üç ego-durumunu içinde taşıyor. Anne-oğul ilişkisinin, yetişkinlikte, yetişkin-yetişkine bir ilişkide olması gerekiyor. Çünkü çevreyi, eşini ve ilişkisini objektif olarak değerlendiren, deneyimleri çerçevesinde olasılıkları hesaplayan ego-durumu olarak bilinen “yetişkin ego-durumu” erkeğin annesine bağlı, “mantıklı” ve “sağduyulu” yanı olarak tanımlanıyor. Erkek yetişkin ego durumunda şimdi ve buradaki gerçeği göz önüne alarak ve eldeki verilere dayalı olarak hareket edebiliyor. Ancak annesiyle iletişimi tamamen kopuk olan veya annesine çok bağımlı olan erkekler anneleriyle ebeveyn-çocuk ilişkisini devam ettiriyor ve bu tür erkeklerin eş olarak tercih edilmesi sorun yaratabiliyor. Eş seçiminde bu ayrıma özenle dikkat edilmesi önem taşıyor. Annesiyle iletişimi saygı çerçevesinde olan erkeklerin kadınların gözünü korkutmaması veya kadınların tercihlerini annelerine karşı aksi, soğuk, otoriter ve maço olan erkeklerden yana yapmaması gerekiyor. Kadınlar için ideal eş olarak tanımlanabilecek erkek modeli, annesiyle ilişkileri sağlıklı ve dengeli, ebeveyn-çocuk değil yetişkin-yetişkine diyaloglar kurabilen erkekler olarak tanımlanıyor. Bu tip erkekler, eşlerine karşı olan davranışlarında daha sıcak ve sevgi dolu olabiliyorlar.