Mektuplar – Yıllar Geçse De Demincek

'Çok uzaklara giden o kadını özlüyor genç adam. Özlemi büyüdükçe, bir yay olup geriliyor bedeni. Kadının o dişi kokusu duruyor hala vücudunun en mahrem yerlerinde. Koltuk altlarında, gögüs uçlarında ve kasıklarında usul usul dolaşıyor ince ve uzun parmaklar. Boynundaki adem elmasına kulak memesine ve dudak kıvrımına tüy gibi hafif öpücükler konuyor. Düş günlerden geriye kalan ipek eşarp sarıyor sadece bedenini. Ve genç adam anılarla sevişiyor şimdi…'

Canım,

Gecenin tütün kokan ıssızlığında, tutkun olan yazmaya bile gücüm yok diyor musun? Gözlerini uzaktaki bir noktaya dikerek, tüm şarkılar sana da anlamlı gelmeye başladı mı? Her ayrılığın ardından,'yıllar geçse de demincek' diye haykırıyor musun? Ve sonrasında 'yorgunum çekemem hasretini' diyerek ağlıyor musun? Sen de biliyormusun özlemin anlamını. Yüreğinin derinliklerinde, tek bir noktadan taşan yoğun bir duygu tüm hücrelerine dağılıyormu prizma misali ince ince. Sen de son günlerde, şeytan diyor ki, diye başlayıp içinden, tamamlıyor musun tümceni…

Ben, birtanem, hep dediğim gibi tekrarlıyorum: Kim takar bu saatten sonra Yalova Kaymakamı'nı…

Sadece Senin Olan