"Bazen kötü düşündüğün,
kötü hissettiğin,
kötü davrandığın,
kötünün yanında saf tuttuğun olur,
ama farkında varamazsın.
Kötü bir çocukluk geçirmişsindir,
her şey bir şekilde onun dışa vurumudur,
ama bilemezsin.
İşte o anlarda çocuk parçan
bir çığlık atar içinde,
gönlün karışır,
ama duyamazsın,
gözlerinin ta içine bakar,
korktuğunu görürsün
ama gözünü kaçırırsın.
Kalbinde filler tepişir hoyratça,
paramparça olursun
ama sesini çıkartamazsın.
Koca bir dramdır yaşamakta olduğun,
geçmişin bir tekrarıdır,
oyuncular, zaman ve mekan değişse de,
roller hep aynı kalmıştır,
ama anlamazsın.
Savrulup gider zaman,
uçar gider huzurun,
kaçar durur hak ettiğin mutluluğun,
koşarsın ardından
ama tutamazsın.
Geçmiş şimdi olmuştur,
kendini geçmişin tiyatrosunda
figüran bir oyuncu gibi hissedersin,
garip gelir,
ama kabul edemezsin.
Şu an ve şimdi canlanır her şey,
kendi hayatının başrol oyuncusu olamazsın,
kahredersin kaderine, yazgına
ama bir şey de yapamazsın.
Hayatının sorumluluğunu alamadığını fark edersin
ama ağız dolusu 'Benim hayatım' da diyemezsin …"
CEM KEÇE