'Doğru ne olursa olsun, zaman ne getirirse getirsin, ölesiye ve vazgeçmeden beni sevdiğini düşüneceğim. Aksine gücüm yok, anlamıyorsun, bittim.'
F.Kafka
canım,
bize sunulmuş ödünç zamanın sevda çıkmazındayız
ne yazılsa ne söylense az gelecek vakitlerden ayrılık mevsimlerden kıştayız…
evimdeyim
uzaklarda bir yerdeyim…
yüreğine benzeyen bir kar yağdı bu gece
düşsel zamanlara ait eski öykülerdeki gibi
bütün şehir bir anda beyaza döndü
ellerimde resimlerin
beynimin sahiline vurmuş düşlerimle
Alpay dinlerken
gözlerinin akında rehin kalan gözlerimde saklı tuttuğun gözyaşlarımla
karın yağışını seyrettim
buğulu yalnızlığımla buğulu penceremden
bir annem geldi aklıma şevkatle beni süzerken
birde yokluğunda soyka yüreğimde hoyratca dans eden gülüşün…
firari uslanmaz yüreğimle sorgulu bir hayatı yaşarken
ve hep bir yanımın eksikliğini duyarak sevdalanmak özlemi duyarken
rastlamıştım sana
bir bakışdan fazlası değildi geçen zaman
benim değildin
çok farklıydın
ve benim olacak kadar güzeldin…
şimdi
rüzgarda kırılan bir dalım
kar suyuna düşen solgun bir yaprak
gün gibi ortada sevdiğim işte gerçek
yalnızım
ve kirliyim…
