'Aşk olduktan sonra saadetsiz yaşanabilir…'
DOSTOYEVSKİ
canım
bitiş gecesiydi ömrümüzün
öldüğümüz
yeniden dirilip
yeniden öldüğümüz belki
"gelemem" demiştin önce
fırtına kopmuştu
'vazgeçtim' demiştin sonra
fırtına dinecek sanmıştın
şehir de yıkılmıştı
şehirle birlikte biz de yıkılmıştık
ve yıkılmış bir şehrin
diri bir sevdası kalmıştı soyka yüreğimizde
ve diri sevdamız
güçlü
derinden
yüksek
kendimizden kopup
birbirimizin ruhunda birleşmiş
haykırmıştık
"hiç vazgeçememiştik"
