Mektuplar – Ve Kendime Gülümsüyorum

Canım,

Benden aşkı tanımlamamı sen istedin. Ama her aşk farklıdır. Ben senin aşkını tanımlayacağım: Senin aşkın tıpkı sabahleyin sıcak bir güne uyanmak gibi yeni baştan yaşamaya benziyor. Ben günleri sanki ilk günmüş gibi yeni baştan yaşıyorum seninle. Bedeninin yanımda olmasına gerek yok ki ben senin ruhunla uyanıyorum güne. Yine yeni bir güne başlamış gibi derin derin nefes alıyorum. O nefesin tadına varıyorum. Kuşların sesi bile bir başka oluyor. Kuşlar öyle bildiğin güzel sesli kuşlar değil ha. Sesini hiç beğenmediğimiz kargalar var etrafta. Ama onların sesi bile bir hoş geliyor ve bana cennetten kopup gelen bir güne başladığımı hissettiriyor. Kalkıyorum ve aynaya bakıyorum. Yüzüme senin gördüğün gibi bakıyorum belki de. Güzel olduğumu düşünüyorum. Ve kendime gülümsüyorum. O an daha da bir enerji doluyor içim. "Tatlım" diyorum. kendi kendime ama aslında sana. Sana neden "Tatlım" diyorum biliyor musun? Çünkü seni herkesten gizlemek istiyorum. Sana olan aşkımı kimsecikler duymasın istiyorum. Aslında bu aşk haykırılası bir aşk ama ben bu aşkı herkesten kıskanıyorum.

Hazırlanıyorum ve yeni bir güne başlıyorum. Bazen tereddüt ediyorum. Ben seninle mi ve senin için mi yaşıyorum yoksa kendim için mi? Bunu bilmiyorum ama seninle yaşamak bana güç veriyor tatlım…

Sevgimle…

Call Now ButtonBİLGİ HATTI